Ako ay dumating din ng matiwasay sa Laoag City, Ilocos Norte after a 10 hour bus ride. I was planning to go there by plane pero ang mahal ng ticket in fairness. Wala akong naabutang promo sa Cebu Pacific in time kaya tiniis kong umupo ng sampung oras sa bus.
Umalis ako ng Manila, 21 ng gabi. Jusme! Ilang bus stations na ang napuntahan ko pero wala, puno lahat. Queuing kung queuing ang drama. Buti nalang kasama ko tito at pinsan ko nun dahil kung hindi, goodluck nalang sa metro ng taxi.
Medyo susuko na ako pero naisipan kong pumunta ng Farinas. Nagbakasakali ako na may masasakyan dun. Akalain niyo yun dear readers, naabutan ko ang last trip. Love talaga ako ni Papa God.
So pagdating ko dun, I rounded up my relatives. The ones I like. Gora sa Bistro 51, the same place where we went last time I was there.
We talked about a lot of things. Inupdate namin ang isa't-isa. Syempre they grilled me about Parker. Sabi ko nalang "irreconcilable differences". Taray ng answer diba?
The next day, pumunta ako sa salon nung isang anak-anakan ni Papa. Pinakulayan ko ng red ang hur ko. New year, so new hair color. Meh ganon?!
It kinda looks ok. Pati mga friends ko dito sabi naman nila ok lang daw. Ngayon, nawawala na yung pagka-red niya. Nagiging brownish na. Keri lang.
Syempre pagdating ko dun, ang bumungad sa akin eh mga issue ng family nila papa a.k.a. familia-dysfunctional. Medyo nagdradrama nanaman si Papa. Ang sabi ko nalang sa kanya, mag away-away sila, kiber. Basta, wag nila akong idadamay. I went to Laoag to go on vacation, I want to have fun.
I don't need drama. My life is over-dramatic enough as it is, thank you very much.
May point naman ako diba dear readers?
(Itutuloy)
No comments:
Post a Comment